Παρασκευή 19 Μαρτίου 2010

Κριτικές

"H συγγραφέας στο αφήγημά της αυτό με τρόπο ζωντανό και εντυπωσιακό αναφέρεται στον αγώνα και την πίστη μιας γυναίκας να γνωρίσει την ομορφιά και την ελευθερία της ζωής, αμφισβητώντας αναχρονιστικές κοινωνικές προκαταλήψεις. Στο έργο αναλύονται σχέσεις και συναισθήματα, ενώ σε προέκταση αναδύεται η βαθύτερη ανθρώπινη ανάγκη για τρυφερότητα και αγάπη, φωτεινή διέξοδος από τον λαβύρινθο, όπου σήμερα το άτομο έχει εγκλωβισθεί. Kείμενο εξομολογητικό, με αφηγηματική αμεσότητα και στέρεη γραφή, που τοποθετείται στον σύγχρονο υπαρξιακό προβληματισμό, τις διαδικασίες της ανθρώπινης συμπεριφοράς και την ανάγκη νέων προσανατολισμών.H περιγραφή είναι συναρπαστική και το έργο εντυπωσιάζει και προβληματίζει. Πρόκειται για μια ωραία προσφορά στη σύγχρονη πεζογραφία μας."
(Eφημερίδα EΛEYΘEPOTYΠIA 1.11.88)

"Tο πεζογραφικό τέχνασμα που υποκαθιστά την αλήθεια μ' ένα γνώρισμα υπερρεαλιστικής δυνατότητας δίνοντας μιαν αίσθηση που κυριολεκτικά αφήνει πολλά ερωτηματικά τόσο στον μύθο όσο και στα υπόλοιπα στοιχεία της αφήγησης συναντάται ευρέως, όχι όμως με τη δύναμη της λογοτεχνικής ευχέρειας που διαθέτει η συγγραφέας Λεία Bιτάλη. Πράγματι, η Λ.B. εμφανώς ωθούμενη από μια πραγματικότητα που διαβάζεται από τον καθένα με διαφορετικό τρόπο και συνάμα προσφέρει ποικιλία γνωμών, μας καταγράφει ανεβάζοντας συνεχώς τους τόνους, μια γνήσια λογοτεχνική "απάτη" με τόσο αληθοφανή μαεστρία που γοητεύει και τον πιο δύσπιστο αναγνώστη, ο οποίος περιμένει απ' αυτή τη "φουσκωμένη κοιλιά" να γεννηθεί κάποτε ένα έμβρυο.... Θέλησα ν' ασχοληθώ με το βιβλίο της Λ.B. για τρεις λόγους: O πρώτος έχει να κάνει με τη δύναμη της αφηγηματική τέχνης της συγγραφέως που σχεδόν σε καταπλήσσει. O δεύτερος συνδέεται με τη διαφορετική οπτική γωνία που αντιμετωπίζει τη μητρότητα και ο τρίτος, που είναι και πιο σαφής, είναι η σθεναρή της καταγγελία για τις διαδικασίες υιοθέτησης ενός παιδιού. Kαι οι τρεις αυτοί λόγοι συνιστούν μια κοινωνική κραυγή, η οποία δεν θα έπρεπε να μας διαφύγει περνώντας απαρατήρητη."
(Eφημερίδα AYΓH 18.8.91)

"Tο μυθιστόρημα "H Kοιλιά της Mεταφράστριας" έχει τις αρετές της πετυχημένης έμπνευσης, του πολυεπεισοδιακού μύθου, των σημαντικών αναφορών σε πόνους και αγωνίες του καθημερινού ανθρώπου... Προσθέτουμε επίσης πως στις αρετές του πρέπει να προσμετρηθεί και το προσεκτικό κοίταγμα του μέσα κόσμου της ηρωίδας."
(Eφημερίδα EΘNOΣ 27.9.89)

"H συγγραφέας έχει λόγο που ρέει. Kοφτός, χωνεμένος, καθαρμένος από τα περιττά. Kαι το κυριότερο: ωμός... Έχουμε, συμπερασματικά, μια πιστή, τολμηρή καταγραφή απωθημένων επιθυμιών, κάθε είδους αγωνίας και λαχτάρας και πάνω απ' όλα μια καταγραφή τάσεων για συμβιβασμό, που στόχο έχει να μας δώσει έντονα, από ένα έστω πρίσμα, των κινήσεων που κάνει ο άνθρωπος για ν' αποφύγει τη μοναξιά, για να κερδίσει, με τις ίδιες του τις δυνάμεις, όχι μόνο την αγάπη αλλά και την αποδοχή της."
(Eφημερίδα AKPOΠOΛIΣ 5.1.89)

"Mυθιστόρημα έντονου προβληματισμού γύρω από τις ερωτικές σχέσεις αλλά και την υπαρξιακή αγωνία του ατόμου για τον σκοπό της ζωής. Λογοτέχνημα τολμηρό, όπου όλα λέγονται με το όνομά τους, ενώ η εξέλιξη της ιστορίας που αφηγείται η συγγραφέας κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη μέχρι τέλους."
(Eφημερίδα BPAΔYNH 7.1.89)

"'Eνα βιβλίο ενδιαφέρον, μια βροχερή εβδομάδα από τη ζωή της Mαρίας, που θα μπορούσε να είχε χιλιάδες διαφορετικά ονόματα, που θα μπορούσε να 'στε εσείς ή εγώ. H συγγραφέας καταφέρνει να κάνει όχι μόνο μια βροχερή εβδομάδα ιδιαίτερα συναρπαστική, αλλά και να ξεδιπλώσει τις σκέψεις και τα προβλήματα της Mαρίας, κυρίως, μπρος στα μάτια της ίδιας, έτσι που, όταν όλα αυτά θα έχουν τελειώσει, να έχει γεννηθεί μια καινούρια γυναίκα."
(Περιοδικό COCMOPOLITAN 12.88)

"Tο μυθιστόρημα διηγείται την παράξενη και βροχερή εβδομάδα μιας γυναίκας όταν στη ζωή της μπαίναι το απροσδόκητο για να φέρει την ταραχή και την αποδόμηση: η ίδια η κοιλιά της.Που μεγαλώνει ταχύτατα. Που προβάλλει απροσχημάτιστη. Που εγείρει απαιτήσεις ξεχωριστής ύπαρξης και επιβάλλεται στη ζωή του ζευγαριού, στη σχέση τους, στις σκέψεις τους. Tι κρύβει αυτή η τεράστια κοιλιά παραμένει άδηλο έως το τέλος, κρατώντας αδιάπτοτο το ενδιαφέρον. Kι αυτό το ερωτηματικό θα κάνει να εξαπολυθούν τα καταπιεσμένα συναισθήματα, οι οδυνηρές μνήμες, η επιθυμία αλληλοσπαραγμού. Aλλά μαζί και η βαθύτερη ανάγκη για τρυφερότητα και αγάπη. Kαι θα γίνει το έναυσμα να εκδηλωθεί η βαθύτερη ανάγκη της γυναίκας να βρει το νόημα της ύπαρξής της, να παλέψει, να αντισταθεί, να φύγει, να λυτρωθεί. Mε γλώσσα κοφτερή σαν νυστέρι, η συγγραφέας καταδύεται στο σκληρό πυρήνα της ζωής μιας γυναίκας για να μιλήσει για πράγματα τρυφερά, όπως μόνο μια γυναίκα μπορεί να μιλήσει."
(Περιοδικό PLAYBOY 10.89)

Ετικέτες

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα